सांगली : पाऊस सुरु झाला की पलूस तालुक्यातील आमणापूर येथील कृष्णा नदीकाठचे मैदान सुरफाट्याच्या डावाने फुलून जाते. पाऊस असो वा चिखल, या खेळाची रंगत वाढेल. पण कमी होत नाही. कृष्णाकाठी पावसाळ्यातील लोकप्रिय खेळ सुरफाट्या सुरवात झाली आहे. आता नवी पिढी पहिल्यांदांच मैदानात उतरली असल्याने या खेळाची रंगात चांगलीच वाढत आहे. याउलट रिमझिम पावसात सुरफाट्यांचा डाव आणखी बहरात येतो. सुरफाट्या खेळण्यासाठी आणि पाहण्यासाठी पावसाळ्यात रोज सायंकाळी अबालवृध्द कृष्णाकाठी एकत्र जमतात. गेल्या काही वर्षात मोबाईल, टीव्ही, इंटरनेटच्या जाळ्यात अडकलेली नवीन पिढी मैदानाकडे फिरकतही नव्हती. यंदा मात्र लहान मुलांनी पहिल्यांदाच या रांगड्या गावटी खेळाला पसंती दिल्याने मैदान बच्चे कंपनीने फुलून गेले आहे.
सुरफाट्या खेळण्यास अत्यंत सोप्या तसेच काही खर्च ही लागत नाही. ही या डावाची जमेची बाजू म्हणावी लागेल. पावसाळ्यात एक चांगला विरंगुळा आणि खाल्लेलं अन्न पचवण्यासाठीही अनेक जण काही डाव खेळून सुरफाटीचा आनंद लुटतात. आज क्रीडा क्षेत्रात देशभर क्रिकेटच्या मक्तेदारीचा डंका वाजत असताना ग्रामीण भागात खेळला जाणारा सुरफाट्याचा खेळ आजही तितकाच लोकप्रिय आहे. याला अनेक ठिकाणी आट्यापाट्या नावानेही संबोधतात.
ग्रामीण भागात खेळताना पंचाशिवाय हा डाव चालत असल्याने यात खेळाडूंच्या खिलाडू वृत्तीचेही दर्शन घडते. हा खेळ मराठमोडा असून या खेळासाठी वेग, तंत्र चपळता आणि डावपेचाची आखणी ही फार गरजेची असते. तरच या खेळामध्ये खेळाडूंचा सांघिक प्रयत्न संघाला जिंकवू शकतो.
कबड्डी, कुस्ती, खोखो प्रमाणेच सुरफाट्या हा खेळही मराठी मातीतला पण तरीही दुर्लक्षित आहे. सांघिक आणि वैयक्तिक कौशल्य पणाला लागत असलेल्या या खेळात उत्तम व्यायाम तसेच चांगलं मनोरंजनही होते. एका संघातील खेळांडूनी दुस-या संघातील खेळाडूंना ठराविक जागेमध्ये अडविणे आणि अडवलेल्या खेळाडूंनी हुलकावणी देऊन निसटून जाणे, अशी स्थूल रूपरेषा असलेल्या हा महाराष्ट्रीय खेळ. या मैदानी खेळात कोंडी, हुलकावणी, शिवाशिवी अशा प्रकारांचा समावेश होतो.
पावसाळ्यानंतर हा सुरफाट्या खेळ फारसा खेळला जात नाही.